combinations/word sounds and uttering

Words - so innocent and powerless as they are, as standing in a dictionary, how potent for good and evil they become in the hands of one who knows how to combine them.

combinations of facial patterns

A man sets out to draw the world. As the years go by, he peoples a space with images of provinces, kingdoms, mountains, bays, ships, islands, fishes, rooms, instruments, stars, horses, and individuals. A short time before he dies, he discovers that the patient labyrinth of lines traces the lineaments of his own face.

conversation

i do not know why it is that i do the things that i do or when i started to become this thing that devours and has no begining and has no end
in the night it is easier
sometimes
and it is easier when i am alone
when i have a pencil in my hand and a piece of paper in front of me and i can write down a simple equation
a=a
tautology eases my mind like liquid words poured into my ear, like laudanum
but the meanings confuse me
even this
a word that soothes me then confuses me since it has a root and its root is latin and it means: to praise
is this my desire? is this the medicine that heals? a mirror and a breath on the surface of it soon to disappear
i loose hold
i loose and i win and when i loose i still win and when i win i loose and all this moving in a circle is at an end and endless
alchemical symbols mean nothing to me and i cannot find something to look at which might reflect me or help to designate me
then i look at her when she is one, because usually she is many, an i see this:

like a lie I turn to my side a dying artifact soothed by senseless poisons that i push into me and propell me towards extinction

Γλώσσα / Κώδικας χρήσης

Κάθε έκφραση ή περιγραφή των μη προσιτών στης αισθήσεις αντικειμένων,
απολαμβάνει το δικαίωμα στη χρήση μιας νέας γλώσσας.
Δεν υπάρχει κανένα συμβάν ή πράγμα που να επιβιώνει κατά κάποιο τρόπο
στη γλώσσα , χωρίς να πρέπει πρώτα να μεταδώσει το περιεχόμενό του.
Ο άνθρωπος ανακοινώνει τον δικό του άυλο κόσμο με το να ονοματίζει όλα τα
άλλα πράγματα.Όλη η φύση ανακοινώνεται μέσα στη γλώσσα , δηλαδή τελικά
μέσα στον άνθρωπο που επιδιώκει να είναι ο κύριος της ονοματίζοντάς την.
Η γλώσσα η ίδια όμως δεν εκφράζεται πλήρως μέσα στα πράγματα.Από τα
πράγματα λείπει η φωνή, είναι βουβά. Δεν στερούνται όμως την ανακοίνωση του
περιεχόμενού τους αφού αναπύσσουν μια άλλη γλωσική κοινωνία , έναν κώδικά,
,ένα γνώμονα,μία αρχή :
την χρήση.
Έτσι ένω στη γλώσσα κυριαρχεί η σύγκρουση του εκφρασμένου με το ανείπωτο, το άπειρο
της περιγραφής και το ελεύθερο της φωνής , τα πράγματα θέτουν την
όποια ανταλλαγή της ουσίας τους στην υπηρεσία του κώδικα χρήσης τους
αμφισβητώντας την κυριότητα του ανθρώπου/κατασκευαστή.

Πόλη / κώδικας λειτουργίας

Ο αυστηρότερος κώδικας τήρησης των υποχρεώσεων και της εκτέλεσης υπηρεσιών είναι αυτός που εφαρμόζεται στις πόλεις. Οι υποθέσεις της
ζωής γίνονται τόσο σύνθετες εκεί που χρειάζονται απόλυτες ρυθμίσεις και συμφωνίες ώστε το οικοδόμημα να μην οδηγηθεί στο χάος. Οι σχέσεις που
εμφανίζονται ανάμεσα στα συστατικά στοιχεία αυτής της ρύθμισης
καθοδηγούνται από την υποχρέωση. Τα στοιχεία αυτά είναι μετρήσιμα και
υπολογιστικά επιτεύγματα που συγκεντρώνουν όλο το ενδιαφέρον του ατόμου
για τον βίο στην πόλη. Οι αριθμητικές και ποσοτικές διαφορές δημιουργούν
αντιδράσεις και εντυπώσεις που δεν διαφέρουν μεταξύ τους ποιοτικά.Η διαφορά μιας στιγμιαίας εντύπωσης και μιας εντύπωσης που προηγήθηκε
εξαρτάται από τον σταθερό ρυθμό εξοικείωσης στην ποσότητα της νευρικής διέγερσης που υπερτροφοδοτεί “μια ματιά” στην πόλη.
Οι διαφορές εξισώνονται
κάτω από την τακτική και αδιάκοπη ροή της εικόνας αναζητώντας από τον κάθε ανθρώπινο τύπο μία και μόνο ερμηνεία του βίου του:
αυτήν της εξάρτησης των αντανακλαστικών και επιθυμιών του από την ποσότητα προσαρμογής τους στην λειτουργία και τα περιεχόμενα της πόλης.